Eriyorum için için dağlardaki karlar gibi,
Soluyorum yavaş yavaş susuz kalan güller gibi,
Soruyorlar hastamısın,niye yüzün solmuş gibi?
Ne bilsinler dermanım yok derde düştüm şirin gibi !
Virane oldu yüreğim,yaşarken ölü gibiyim.
Elim kolum kalkmaz oldu,yürümez oldu dizlerim.
Varsın dağlar yıkılsın,denizler kurusun bitsin.
Nerde kaldın eyy azrail,gel yollarını gözlerim.
Gel yüreğim elini ver,gidelim yalan dünyadan.
Hiç boyun bükmedik biz,yaşadık minnet etmeden.
İçimiz köz köz yaralar,kimseye belli etmedik.
Yatalım derin uykuya,bir daha hiç uyanmadan
Yusunlar yıkasınlar,bir avuç toprak olalım.
Adımız silinsin gitsin,sevdamızıda alalım.
Çimenler sarsın bizi,kucaklasın papatyalar.
Sus artık deli gönlüm,hep beraber uslanalım.
Gülsev EYÜBOĞLU
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder